Kamionka


Kamionka jest jedną z wielu nie istniejących wsi w tym regionie. Jedyną pamiątką po tym miejscu jest kilka omszałych, kamiennych krzyży ukrytych w zaroślach.



Historia:
Kamionka (dawna nazwa wsi Camyanne lub Kamionki pochodzi od nazwy potoku) została założona już w 1526 roku, lecz przywilej lokacyjny pochodzi dopiero z 1541 roku, kiedy to wołoch Waśko Pawłowski otrzymał go od biskupa przemyskiego Stanisława Tarły. Następnie przywilej ten przejął - za zgodą biskupa Dziaduskiego - Łukasz Zlazło zwany Węgrzynem.
W 1580 roku wzniesiono tu pierwszą cerkiew, którą ufundował biskup Jan Bozucki. On też polecił na jej utrzymanie zabrać jeden łan z uposarzenia sołectwa. W 1702 roku wzniesiono tu nową cerkiew (lub przebudowano starą). Ciekawostką jest, że przez pewien czas w Kamionce miała swoją siedzibę parochia obejmująca nawet Zawadkę Rymanowską. Parafię tą przeniesiono do Zawadki w 1720 roku. W 1785 roku wieś zamieszkiwało 192 grekokatolików, natomiast w 1880 roku mieszkały tu już 374 osoby z czego tylko trzech mieszkańców nie było grekokatolikami, tak więc Kamionka była wsią zamieszkałą prawie wyłącznie przez Łemków. W 1922 roku wzniesiono nową drewnianą cerkiew na planie krzyża, pod wezwaniem Przeniesienia Relikwi św Mikołaja.
Mało brakowało, a w roku 1927 roku mieszkańcy wsi przeszli by na prawosławie pod wpływem tzw. małej schizmy tylawskiej. Zapobiegła temu misja grekokatolicka, która przybyła do wsi.
Przed drugą wojną światową wieś liczyła 376 osadników, 65 gospodarstw i zajmowała powierzchnie 755 hektarów. Po wojnie wszyscy mieszkańcy zostali przesiedleni na teren sowieckiej Ukrainy i wieś opustoszała.

Dzisiaj:
Jedyną rzeczą pozostałą po Kamionce są ruiny cmentarza, którego fragmenty można znaleźć nieopodal stawów znajdujących sie koło drogi do Zawadki, około 200 metrów przed pierwszymi zabudowaniami. Znajdują się tam trzy kamienne krzyże, w tym jeden z 1909 roku.