Życiorys

Urodził się 17 stycznia 1842 roku w Korczynie koło Krosna. Pochodził z bogatego chłopstwa. Rodzice dbali o dobre wykształcenie syna i opłacali jego naukę w szkole parafialnej w Korczynie, gdzie nauczycielem był miejscowy organista. Po ukończeniu tej szkoły Pelczar udał się na nauki do rzeszowskiego gimnazjum, zaś następnie kształcił się w seminarium duchownym w Przemyślu. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pracował przez rok jako wikary, po czym wyjechał na studia do Rzymu, gdzie uzyskał doktoraty z teologii i prawa kanonicznego. Poznał tam osobiście papieża Piusa IX.

Po powrocie do Polski został od 1877 profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, a między 1882 i 1883 pełnił funkcję rektora tej uczelni. W 1799 roku został biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej, zaś rok później objął stanowisko ordynariusza. Jako biskup założył 150 nowych parafii, zaś wszystkie parafie regularnie wizytował. Podobno każdą z nich odwiedził trzykrotnie, pozostając w niej przez trzy dni. 7 czerwca 1894 założył Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (czyli sióstr sercanek). Jego willa wypoczynkowa mieściła się w Daliowej, w przysiółku zwanym Spalona. Zmarł w marcu 1924. Beatyfikowany został w 1991. Obecnie w miejscu willi biskupiej w Daliowej-Spalonej stoi pamiątkowa tablica.

Związek z Jaśliskami

Biskup Pelczar sfinansował remont Jaśliskiego kościoła i organów. 10 listopada 1902 założył klasztor sióstr sercanek w Jaśliskach, przyznając mu dom (tzw. "Leśniczówkę"), 30 morgów ziemi i 800 koron rocznie na działalność. Warto w tym miejscu przytoczyć fragment dokumentu filiacyjnego domu, mówiącego, że: "(...) Przekonawszy się, że mieszkańcy Jaślisk są bardzo biedni, a dzieci ich są wielce zaniedbane, postanowiłem w imię Boże założyć tamże ochronkę i powierzyć jej ster zakonnicom ze Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego". Wspomnieć należy, że willa biskupów przemyskich mieściła się zaledwie 3 km od domu ss. sercanek, toteż biskup często odwiedzał siostry.