Odchodząca na południe od drogi Tylawa-Komańcza zagubiona szosa tuż za Wolą Wyżną zmienia się w ziemną drogę. Wije się malowniczo wśród olszyn porastających wąwóz Jasiołki. Nie wiele już znaków mówi, że kiedyś była tu wieś.

Historia:
Rudawka Jaśliska była małą wsią powstałą na przywileju biskupa przemyskiego Wojciecha Sobiejuskiego z dnia 19 maja 1579 roku. Dokument ten został nadany Tomaszowi Rudawskiemu i pozwalał na osiedlenie się tam na prawie wołoskim, ale przypuszcza się że już siedemnascie lat wcześniej zamieszkali tu pierwsi osadnicy. Wieś miała się nazywać Jasiełko, ale kniaź Rudawski już nosił swoje nazwisko od nazwy osady i osadnicy nie mieli zapewne ochoty zmieniać nazwy wsi. Wolnizna skrócona do siedmiu lat dowodzi, że mieszkańcy mieli podstawy do utrzymania starej nazwy. Rudawka leżała w sąsiedztwie należącego do króla Jasiela, lecz mimo to weszła w skład klucza jaśliskiego (i była w tym kluczu najpóźniej powstałą wsią).
Co ciekawe, w samej Rudawce nigdy nie wybudowano cerkwi, ani nie było tu oddzielnej parochii. Osada ta należała do roku 1818 do parochii w pobliskiej Woli Niżnej, a później do parochii w sąsiednim Jasielu. Pod koniec wieku XIX osada liczyła 157 mieszkańców (tylko Łemków). Przed II wojną światową wieś zajmowała powierzchnię zaledwie 446 hektarów, na której stały 22 chałupy. Mieszkańców było zaledwie 127.
Ciekawostką jest, że podczas wojny przez Rudawkę przechodził jeden z ważniejszych szlaków kurierskich AK, który prowadził z Warszawy do Budapesztu. Najsłynniejszym kurierem, który działał na tych terenach był Jan Łożański. Przeprowadził on na Węgry wielu ludzi (w tym angielskich żołnierzy). Po drugiej wojnie wszystkich mieszkańców Rudawki przeniesiono w ramach wysiedleń na tereny byłego Związku Sowieckiego.

Dzisiaj:
Obecnie po osadzie pozostały tylko fundamenty dawnych zabudowań oraz kilka kamiennych krzyży fundowanych przez Petra i Pawła Steców, a mianem Rudawka określa się dzisiaj leśniczówkę położona 3 km w dół rzeki - między Wolą Wyżną i Wolą Niżną.